9.2.2015

(Σ)το κλουβί* της Ομοσπονδίας

 

(Η) Αφόρητη ζέστη θα επωάσει τα αυγά της τουρκικής Οχιάς

και όχι την κλούβια ειρήνη με τους βάρβαρους.

Ιορδανός πιλότος, Μουσουλμάνος το θρήσκευμα

αιχμάλωτος πολέμου από αδελφούς Μουσουλμάνους.

Τον έβαλαν στο κλουβί και τον έκαψαν ζωντανό.

Φανταστείτε τι έχετε να πάθετε εσείς «Γκιαούρηδες» (Χριστιανοί, Μαρξιστές…)

στο κλουβί της Ομοσπονδίας

ενώ ο Αττίλας θα κελαϊδά απ’ έξω το «αλλαουάχμπαρ»

 

Σημ.*: Αποκαλύψεις μετά από 3000 και βάλε χρόνια;

 

Η λέξη «κλουβί» - «κλωβός» ίσως προέκυψε από το ρήμα «κλείω», το οποίο προέκυψε από το προομηρικό ρήμα «κληίω». Το προομηρικό ρήμα «κληίω» που σημαίνει κλείω, ίσως προέκυψε από την επίσης προομηρική λέξη «κληίς» που σημαίνει το κλειδί, ο σύρτης της θύρας. Εάν είναι σωστή η θεωρία μου για την σημασία του γράμματος κάππα (Κ), όπως την παρουσιάζω στο βιβλίο «ΚΩΔΙΚΑΣ ΣΩΚΡΑΤΗ», σελ. 6 «Το γράμμα «κάππα» (Κ) της δύναμης που συγκρατεί» (υπάρχει και στο διαδίκτυο) η λέξη «κληίς» που σημαίνει το κλειδί, ο σύρτης της θύρας, ίσως προέκυψε από την λέξη «ληίς» που σημαίνει λεία, διά της προσθήκης του γράμματος κάππα (Κ) διότι το κλειδί και ο σύρτης της θύρας εμποδίζουν (συγκρατούν) την εύκολη πρόσβαση σε λεία.

 

Από την λέξη «ληίς» που σημαίνει λεία προέκυψε σταδιακά και η λέξη «ληστής»

 

ληίς → ληιστήρ (=ληστής)

 

Η δε λέξη «ληίς» ίσως προέκυψε από την λέξη «λαός» που σημαίνει λαός ως εξής. «Ένα επίθετο της Θεάς Αθηνάς ως θεάς των ληστρικών επιδρομών» ήταν «αγελείη» (από το «άγω» και την «λεία» ή «ληΐη») αυτό σημαίνει ίσως, ότι η αρχική λέξη ήταν αγέλαος (αυτή που οδηγεί τον λαό). Κατά ανάλογο τρόπο προέκυψε και η προομηρική λέξη «αγέλη» αλλά και η μεταγενέστερη «αγελάδα». Ο Κώστας Παπαγεωργίου στο «ομηρικό λεξικό» του γράφει στο λήμμα «αγελαίος» το εξής εντυπωσιακό, «αγελαίος … = … αυτός που προέρχεται από την αγέλη (που δε ζεύτηκε στο αλέτρι). Επίθετο των θηλυκών βοδιών (των αγελάδων)…»

 

Επειδή ο πειρασμός είναι μεγάλος θα παραμείνουμε για να αποκαλύψουμε ίσως και τα εξής. Η προομηρική μας λέξη «βους» που σημαίνει το βόδι, η αγελάδα, είναι μάλλον ηχομιμητική και δημιουργήθηκε από τον ήχο που αφήνουν τα ζώα αυτά «βου…ου…ου…ου». Από την σημαντικώτατη αρχέγονη ηχομιμητική πρωτολέξη «βους», προέκυψε π.χ. η μεταγενέστερη αλλά πανάρχαια προομηρική μας λέξη «βοάω» που σημαίνει μεταξύ άλλων φωνάζω (σαν μεταγενέστερη σημασία) αλλά και μυκώμαι, μουγκρίζω (σαν πρώτη σημασία). Από την σημαντικώτατη ηχομιμητική λέξη «βους» προέκυψε επίσης η μεταγενέστερη αλλά πανάρχαια προομηρική λέξη «βοή» που σημαίνει κραυγή… Οι «σημερινές» και κατανοητές σε όλους λέξεις «βοηθόος», «βοήθεια» προέκυψαν από την επίσης προομηρική μας λέξη «βοηθόος» για την οποία ο Κώστας Παπαγεωργίου στο «ομηρικό λεξικό» του γράφει τα εξής: «βοηθόος-ον (βοή + θέω, όθεν θοός = ταχύς)» 1) = ορμητικός, πολεμικός (κυρίως αυτός προστρέχει στην κραυγή των μαχομένων)…»

 

Όταν θα εκδώσω την συνέχεια του «ΚΩΔΙΚΑ ΣΩΚΡΑΤΗ», θα αναφερθώ λεπτομερέστερα και εκτενέστερα σε κάποιες ηχομιμητικές πρωτολέξεις που γεννήθηκαν από τους ήχους που αφήνουν κάποια ζώα… τις οποίες αυτές πρωτολέξεις, προσωπικά θεωρώ σαν την πηγή και τα θεμέλια της ανθρώπινης γλώσσας.

Χάρης Αριστείδου

http://ellinikidexameniskepsis.blogspot.com

Τηλ. 00357 99 017040