Η Εκδίκηση του Λάζαρου
Σε κάποια εκπομπή του ο δημοσιογράφος Λάζαρος Μαύρος άφησε υπονοούμενα, ότι
«ο κουμπάρος ο Μιχάλης…» (όπως είπε) θα πάρει εκδίκηση για τα ποιήματα και τα τραγούδια
που έγραψα εγώ για τον Λάζαρο Μαύρο. Για αυτό τον λόγο έκτοτε τον προβάλλει
τακτικά στις εκπομπές του, αποκαλώντας τον σαν τον κορυφαίο Κύπριο ποιητή ενώ
προηγουμένως δεν έκανε οποιαδήποτε ουσιαστική αναφορά για αυτόν, ελπίζοντας σε
έναν κοντραμπάντο ποιητικής… εκδίκησης έναντι προβολής. Ρε, ο Μιχαλάκης ρε; Που
όταν τον ακούσει κάποιος να μιλά με την υποστεντόρεια φωνή του, νομίζει ότι
πνέει τα… οπίσθια, κάνει τέτοιες πουστιές ακόμα και στα γεράματα;
Αυτό είναι ένα κόλπο του δημοσιογράφου Λάζαρου Μαύρου για να «κουρτίσει»
εμένα κατά του ποιητή του ΡΙΚ Μιχαλάκη Πασιαρδή και στην συνέχεια αυτόν
εναντίον εμένα. Να παίξουμε το «παιχνίδι» του Λάζαρου ρε Μιχαλάκη; Μιχαλάκη πες
αλεύρι. Ας παίξουμε το παιχνίδι σου ρε Λαζαράκι*. Σημ.*: Δεν φοβάμαι ούτε
Γιαχωβά, ούτε Σατανά, θα φοβηθώ έναν κυνοραίστη (Τσσιβίτζιη) για δεκαετίες στο
ΡΙΚ; Γαμώ τζιαι τον Εβραίο Γιαχωβά σας, γαμώ και το «εκλεκτότερο» κατασκεύασμα
του, τον Σατανάν σας, ουσιαστικά τα βιασμένα από την Σιών μυαλά σας. Και αν
υπάρχει μέρα Κρίσεως (που κατά 99.999...% μάλλον δεν υπάρχει) και μπορέσω να
του απευθύνω τον λόγο, θα ρωτήσω τον Γιαχβέ – Γιαχωβά σας τα εξής: «Ρε
Ππεζεβέκγη, γιατί επέτρεψες στην τουρκική κωλόρατσα να διαπράξει τόσες
γενοκτονίες σε βάρος της Ανθρωπότητας; Γιατί αδιαφόρησες στις γοερές προσευχές
εκατοντάδων χιλιάδων μητέρων που έβλεπαν τα βαφτισμένα και αβάφτιστα βρέφη τους
να σφάζονται από τους Μουσουλμάνους τούρκους μπροστά στα μάτια τους;»
Μιχαλάκη, σε περίπτωση που ανταποκριθείς στο κάλεσμα του κουμπάρου σου,
δημοσιογράφου Λάζαρου Μαύρου, εκτός του ότι θα συνεχίσει να σε προβάλλει, θα
αγωνιστεί και θα υπενθυμίσει εγκαίρως στα εκατό χρόνια από την γέννησή σου, για
το έτος «ποιητή του ΡΙΚ Μιχαλάκη Πασιαρδή», όπως πρωτοστάτησες εσύ αγανακτισμένος
να εορτασθεί το «έτος ποιητή Κώστα Μόντη» στα εκατό χρόνια από την γέννησή του,
δικαίως ανησυχώντας, πως αυτός ο Αχάριστος στην πλειοψηφία του λαός και ηγεσία,
μάλλον θα ξεχάσει να τιμήσει και εσένα στα εκατό χρόνια από την γέννησή σου.
Εύχομαι εκ βάθους ψυχής Μιχαλάκη να τα εκατοστήσεις για να σε χαίρονται και
να διαβάζουν την ποίηση σου και τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου και οι
κουμπάροι… σου, αλλά και για να είσαι παρών στο ΡΙΚ, στους εορτασμούς για τα
εκατό χρόνια από την γέννησή σου. Μην ανησυχείς για τίποτε, εσύ δεν πρόκειται
να ξοδευτείς, καθότι εμείς οι φορολογούμενοι Μαλάκες θα συνεχίσουμε, όπως για
δεκαετίες τώρα, να πληρώνουμε και για τους καφέδες σας και για τα αναψυκτικά
σας και για τα τερψιλαρύγγια σας και ποιος ξέρει, ίσως ακόμα και για τους
καπόττους... σας (πέους για τους νεώτερους και δακτύλων για τους συνταξιούχους
του έρωτα).
Επειδή όμως Μιχαλάκη, όπως λέει ο λαός «οι καλοί φεύγουν νωρίς», σε
περίπτωση που συμβεί το απευκταίο και φύγεις πριν καλά καλά ασπρίσουν τα μαλλιά
σου, μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος. Για τα εκατοντάχρονα σου θα φροντίσει εγκαίρως
ο κουμπάρος σου ο Λάζαρος ή το συγκρότημα Χατζημπερλουσκόνι ή οι συνΤρόφοι σου
στο ΡΙΚ, εάν φυσικά δεν προλάβει προηγουμένως κάποιος Αναστασιάδης… ή κάποιος
Κληρίδης… στους οποίους προεκλογικά κάνουν πλάτες έναντι αμοιβής, να πουλήσουν
την Κύπρο στον Αττίλα. Λέγεται μάλιστα ρε Μιχαλάκη, Αγωνιστή ποιητή της
καρέκλας του ΡΙΚ, ότι στα πλαίσια αναβάθμισης των σχολικών βιβλίων, αλλά και
της ίδιας της παιδείας, θα εκτοπιστούν εντελώς (αν δεν εκτοπίστηκαν ήδη) οι
«Πατριδοκάπηλοι» Εθνικιστές Ποιητές, Όμηρος… Δ. Σολωμός… Κ. Παλαμάς και θα
αντικατασταθούν με εσένα και άλλους Μαλένηδες…
Πριν αρκετό καιρό ο Μιχαλάκης Πασιαρδής είχε φιλοξενούμενη στην εκπομπή του
μιαν επίσης συνταξιούχο παρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων του ΡΙΚ. Εκείνη δεν
άντεξε να μην τον εξευτελίσει. Προκειμένου να δείξει πόσον γκομενάρα ήταν, όταν
ήταν νέα και ότι την φλέρταρε ο εθνικός ποιητής του ΡΙΚ, απεκάλυψε ότι ο
Μιχαλάκης την περίμενε στη γωνιά και της έγνεφε «…έλα, έλα» για να της απαγγείλει
έναν ποίημα που έγραψε για αυτή.
Αυτή όμως, ρε Μιχαλάκη, όπως σχεδόν κάθε προκομένη
Ρωμιά
προφανώς είχε μάθει από τη μαμά της
το πράμα της, να το πουλήσει ακριβά.
και όπως τραγουδούσε η συνοδός του Ανδρεάδη
«Πριτς που θα σε παντρευτώ να μου γράφεις ποιήματα
με ζητάει εμένα ένας κύριος με διαμερίσματα».
Ρε Λάζαρε, για το ΡΙΚ αυτό καθεαυτό ήθελα (και θέλω να γράψω). Για τον
Πασιαρδή αυτόν καθεαυτόν δεν είχα σκοπό. Απόδειξη, ότι αν συγκρίνεις τα
ποιήματα και τα τραγούδια που έγραψα για σένα ή τον Νίκο Αναστασιάδη, με αυτά
που έγραψα για τον Μιχαλάκη, θα διαπιστώσεις ότι τα τελευταία είναι άκομψα, καθ’
ότι δεν τον θεωρώ μούσα μου, αλλά μουσίτσα στο ΡΙΚ. Ήταν ανάγκη να πάρεις τον
κουμπάρο σου στον λαιμό σου, όπως ο Αναστασιάδης τον δικό του κουμπάρο για το
πουττί της κουμέρας; Του εξήγησες τουλάχιστον που πας να τον μπλέξεις και ότι
σκοπός σου ήταν να πυροδοτήσεις μια βεντέτα μεταξύ δύο ποιητών, ενός της πράξης
και ενός της κουβέντας (και εσύ είσαι που θα αποφασίσεις ποιος είναι ο
ποιητής της πράξης και ποιος ο ποιητής της κουβέντας) προκειμένου να
υποβαθμίσεις… την δική σου προεκλογικά… ανάρμοστη συμπεριφορά; Για μένα ο
Μιχαλάκης αν και ποιητής, είναι μια λεπτομέρεια στις ραδιοσυχνότητες, εντελώς
ακίνδυνος για τα «τελευταία»* πογκλόγια της Ένωσης, σε αντίθεση με σένα. Τέλος
πάντων.
Σημ.*: Ή τον πρώτο καρπό της νέας σοδειάς.
Παραγγελιά
Κοντραμπάντο
ποίηση… έναντι προβολής
του Εθνικού της Καρέκλας του ΡΙΚ ποιητή.
Πω, πω, τι έχουμε να πάθουμε από τον αειθαλέστατο
πάντα ανυπότακτο, κοτσονάτο
και ερωτευμένο με την φούχτα του ποιητή
του αντιστασιακού χειρογλύκανου!
Λαζαράκο, έσσιεις να μου συστήσεις άλλο κανένα
κουμπάρο… παραγγελιοδόχο
πρόθυμο να γράψει ποίηση… έναντι προβολής;
Ρε τον Μιχαλά…ακη
η Σαπφώ η Λεσβία του ΡΙΚ !
ΚαΡΙΚλοκένταυρος
Εθνικός ποιητής της Καρέκλας του ΡΙΚ !
Το Γάντι*
Αισχύλος… Αινιάν… Βασίλης
Μιχαηλίδης… Λορέντζος Μαβίλης… Ευαγόρας Παλληκαρίδης
Αφιερώνεται στον βολεμένο ποιητή των μετόπισθεν, κουμπάρο
του Μαύρου Ανέμου
ο οποίος άφησε να νοηθεί στην «πρώτη» του «Πρώτου»
εκπομπή του
ότι ο κουμπάρος θα πάρει ποιητική εκδίκηση
για τα ποιήματα και τα τραγούδια που γράφω για τον
κουμπάρο του
την Τρίτη, μουσάτη Μούσα μου, την μικρή Πουτάνα
μετά την Δεύτερη την Μεγάλη και την Άσπιλη Πρώτη
την Ελλάδα.
«Έσσιει ο πούττος πρόσωπον να φκει στο
βιλλοχώριν;»
Από τις παροιμίες του Κυπριακού Λαού
που συνέλεξε ο Ποιητής – Λαογράφος Παύλος Ξιούτας.
Σημ.*: Είνταλος
παίζω ενσυνείδητα το παιχνίδι σου α ! Μασκαρούϊ!
Ο Νταής
«Εν αρχή ην ο Λόγος»
Λογάδες στην μάχη της Θυρέας.
Και στην πράξη;
Λογάς, εθνικός ποιητής, γαντζωμένος στη καρέκλα
του ΡΙΚ
«Φέρτε να πιούμε, κούφιον νταηλίκι».
Επειδή όμως «αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις» ας αρχίσομε με το όνομα.
Πασιαρδής. Το όνομα βρωμεί τουρκίλλα. Με κάθε επιφύλαξη, κάποιος πρόγονος του ίσως
ήταν Πασάς σε κάποιο ορδί «χθες», όπως και ο Μιχαλάκης, πασάς στο ορδί του ΡΙΚ.
Ο Μιχαλάκης Πασιαρδής βολεύτηκε και υπηρέτησε μισθοφορικά στο Ανθελληνικό ΡΙΚ
στα χρόνια του εντελώς φασιστικού μονολόγου, όταν κάθε δελτίο ειδήσεων μέχρι
και το 1977 ξεκινούσε πάντα με το «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος
Μακάριος…».
ΡΙΚ
Στα χρόνια του «δημοκρατικού» Μονολόγου.
Ας ετοιμάσομε Μιχαλάκη το δελτίο ειδήσεων. Γράφε:
«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος
Μακάριος…»
Και η γιαγιά μου η Άννα που δεν πήγε μέρα σχολείο
επειδή φοβόταν τον Δάσκαλο που έδερνε
να απαντά στον Ευδόκα λίγο πριν τις προεδρικές
εκλογές:
«Αγαπώ σε, εκτιμώ σε, είσαι καλός άθθρωπος, είσαι
φίλος του γιου μου
αλλά άθθρωπος παντρεμένος, με θκυο κοπελλούθκια
που φορείς
κοστούμι τζιαι γραβάτα
γιατί
θέλεις να γίνεις Αρχεπίσκοπος;»
- Δύσκολοι
καιροί Μιχαλάκη
ο λαός πεινά
- Σαν εργαστεί και αυτός στο ΡΙΚ
να δει πως βγαίνει το ψωμί !
Πριν λίγο καιρό (Μάρτιος 2014) το Ανθελληνικό ΡΙΚ είχε προβάλει μια ταινία
«τεκμηρίωσης» (ντοκυμαντέρ) παραχάραξης της Ιστορίας, δικής του παραγωγής, με
τον τίτλο «Εν ονόματι της πατρίδος».
Σχετικά με αυτό το αισχρό ντοκυμαντέρ που πρόβαλε πρόσφατα το ΡΙΚ για την
τουρκανταρσία του 1963, δεν ακούσαμε τους Βολεμένους Κωλογλύφτες και Αεριτζίδες
που εργάζονται στο ανθελληνικά προπαγανδιστικό αυτό ίδρυμα, να εκφράσουν την
απαρεσκία τους, αλλά ούτε και τους πνευματικούς Ττενεκκέδες, ποιητές και
ποιητάρηδες του αντιστασιακού χειρογλύκανου.
«Ο σιωπών δοκεί συναινείν»
Και αυτοί που συνεργάζονται με αυτούς που προωθούν την Ανθελληνική
(φιλοτουρκική) παραχάραξη της Ιστορίας (προπαγάνδα) και δεν αντιδρούν, είναι
άμοιροι ευθυνών ή συνυπεύθυνοι; Δεν ισχύει σε αυτή την περίπτωση το «Ο σιωπών
δοκεί συναινείν», το οποίο επικαλέστηκε και ο Αριστόβουλος Μάνεσης στην
τελευταία του διάλεξη;
Ε και ο ποιητής
κουμπάρος που «εργάζεται» στο ΡΙΚ, το οποίο προωθεί την τουρκική προπαγάνδα, τι
κάνει;
Χαιρετίσματα στον «εντιμότατον» κουμπάρο
ο οποίος κατακευρανώνει το ΡΙΚ
επειδή λόγω διαφημιστικής πίτας επιθυμεί να
κλείσει
αλλά κάμνει πλάτες στον ποιητή κουμπάρο που σιωπά
μπροστά στην τουρκική προπαγάνδα που εκπέμπει το
ΡΙΚ
Εν ονόματι της Πατρίδος
Γράψε ένα ποίημα ρε «κουμπάρε» για το ΡΙΚ, πάνω σε
αυτά που σχολιάζει ο κουμπάρος
Ο κουμπάρος είναι απασχολημένος.
Όπως δήλωσε στην «πρώτη» του «Πρώτου» εκπομπή ο
κουμπάρος
θα με εκδικηθεί για τα ποιήματα και τα τραγούδια
που έγραψα
για την Τρίτη Μούσα μου την μικρή Πουτάνα
έναντι προβολής του εθνικού ποιητή του
Ανθελληνικού ΡΙΚ
Η κουμπαροκρατία στα Μ.Μ.Δ (Μέσα Μαζικής Διαπλοκής)
Ο κουμπάρος
του κουμπάρου
τω κουμπάρω
τον κωλουμπαρά κουμπάρον
Ω κουμπάρε ποιητή… πάρε εσύ Εκδίκηση.
Πω, πω, τι έχουμε να πάθουμε από τον «αντιστασιακό»,
μετά το 1974, ποιητή,
με τουρκικό όνομα και πασά στ’ ορδί του ΡΙΚ !!
Ο Γλύφτης
Είμαι Γλύφτης και το λέω, μεσ το ΡΙΚ ζω και
αναπνέω
η πατρίδα μου η καρέκλα και θρησκεία η κάθε Λέρα.
Πρώτος μου Θεός οι Εγγλέζοι και ύστερα ο μιχάλης
μούσκος
ο σπυράκος και ο γιώργος και ο γλαύκος και ο
τάσσος.
Χθες Θεός μου ο δημήτρης, σήμερα ο νικολάκης
και η πάχνη του θεού μου η Ττενέκκα του λαού μου.
Είμαστε όλοι εδώ αδέλφια «δημοκράτες» και της
μάσας πρωτοστάτες.
Είμαι γλύφτης και το λέω, με την γλώσσα μου θωπεύω
τους Προδότες και τους Κλέφτες, της Πατρίδας μας τις Λέρες τις Μεγάλες.
Τον ποιητή Μιχάλη Πασιαρδή τον προβάλλει επίσης, σύμφωνα με ένα πρόσφυγα
ταξιτζή που κατοικεί στην Λεμεσό, φίλο του Λάζαρου Μαύρου (ο οποίος μάλλον το
άκουσε από τον Λάζαρο Μαύρο) και ένας Χασικλής.
Αυτούς τους έχω βαρεθεί
Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.
Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
(Απόσπασμα)
Σίγουρα ο Βόλφ Μπίρμαν δεν έγραψε αυτό το καταπληκτικό τραγούδι για τον Λάζαρο
Μαύρο και τον Μιχάλη Πασιαρδή, απόδειξη η ζεστή γυναίκα, ιδιαίτερα όταν
πρόκειται να δει περίοδο, που χαϊδεύει τον Μιχαλάκη Πασιαρδή.
Ενύπνιο
«Σύρτου τζιει μάνα» λαλούσεν ο Αρκοντής
σύρτου τζιει ρα χογλάζεις, στ’ όνειρό μου, φωνάζει
ο Πασιαρδής.
Στους στίχους «Δεν καρτερούμε τίποτα, απ’ την Αθήνα τίποτα» και άλλους του
τραγουδιού του Μιχάλη Πασιαρδή «Είμαστε Έλληνες, 1974», αποτυπώνεται ο
επιδέξιος Ανθελληνισμός ο οποίος καλλιεργείται στο ΡΙΚ από πολύ παλιά, από τα
χρόνια της αγγλικής Κατοχής. Το τραγούδι αυτό του καΡ.Ι.Κλοκένταυρου Μιχάλη Πασιαρδή
είναι μια προσπάθεια δόλιας αμφισβήτησης, αν όχι απόρριψης, του πόθου των
Γνήσιων Κυπρίων, όπως τον περιέγραψε στο κορυφαίο ποίημα – τραγούδι του
«Καρτερούμεν», ο Ενωτικός Ποιητής Δημήτρης Λιπέρτης. Όλες αυτές οι
συγκεκαλυμμένες Ανθελληνικές ενέργειες βρίσκουν γόνιμο έδαφος στους κύκλους της
ποικιλόχρωμης κομματικής Κοπριάς που μαζί με τον Αττίλα και με την βοήθεια του
Κίσινγκερ κέρδισαν την μάχη στην Κύπρο το 1974 και ξανάγιναν «Έλληνες» μετά που ο «Ελληναράς»
Ανδρέας Παπανδρέου αναρριχήθηκε στην εξουσία.
Το Εξαιρετικό ποίημα «Καρτερούμεν», γράφτηκε από έναν σκλαβωμένο αλλά
ελεύθερο στο πνεύμα Ποιητή, πριν τα κόμματα (στα αρχαία χρόνια τα κόμματα
ονομάζονταν φατρίες, συμμορίες, εταιρείες) διαφθείρουν τον λαό μας και τον
μετατρέψουν στην συντριπτική του πλειοψηφία σε ένα λαό Κωλογλύφτη. Αυτό το σημαντικώτερο
Ποίημα για τους Έλληνες της Κύπρου, του Εθνικού Μας Ποιητή Δημήτρη Λιπέρτη, το
τραγούδησε το Νταλαράκι (όχι τότε όταν τραγουδούσε για τον δικτάτορα Ιωαννίδη)
αλλά αργότερα και μέχρι εκείνου του σημείου που δεν ενοχλούνται οι Φατρίες.
Διαβάστε το ακλάδευτο όπως βγήκε από την Ψυχή του Εθνικού Μας Ποιητή.
ΚΑΡΤΕΡΟΥΜΕΝ ΜΕΡΑΝ ΝΥΧΤΑΝ*
Χαρισμένον στον πατριώτην Δήμαρχον της Λευκωσίας
ΓΕΩΡΓΙΟΝ
Α. ΜΑΡΚΙΔΗΝ
Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσ’ ένας αέρας
Στουν τον τόπον πων καμένος τζι εθ θωρεί ποττέ
δροσ’ιάν,
Για να φέξη καρτερούμεν το φως τζ’ είνης της
ημέρας
Πων να φέρη στον καθέναν τζιαι χαράν τζιαι
ποσπασ’ιάν.
Την Μανούλλαν μας για πάντα μιτσ’οί μιάλοι
καρτερούμεν
Για να μας σφιχταγκαλιάση τζιαι να
νεκραναστηθούμεν.
Η ζωή μας εν για τζ’είνην τζιαι ζωή μας τζ’είνη
ένι
Τζιαι πως τρώμεν δίχα τζ’είνης τζι είμαστιν
βασταεροί
Εν γιατί μέ τ’ όνομάν της είμαστιν ποσκολισμένοι
Πών το βκάλλουν που τόν νουν μας μήτε χρόνια, με
τζ’αιροί.
Ξυπνητοί τζιαι τζ’οιμησμένοι εν για τζ’είνην η
καρτκιά μας
Που διπλοφακκά για νάρτη τζιαι να μείνει ‘δά κοντά
μας.
Τα λαμπρά μας ούλλον τζι άφτουν τζι οι καμοί μας
εν σιούσιν,
Εν συμπούρκισμαν φουρτούνας των τζ’υμμάτων του
γιαλού
Έτσ’ οι λας εν που παθθαίννουν όντας ξένοι
τζ’υβερνούσιν.
Έχουν μέσα τους φουρτούναν τζι αν τους έχουν προς
καλού
Τζι όσον τούτοι τζι αν κραδκιούνται που την Μάναν
χωρισμένοι,
Η αγάπη τους περίτου γίνεται δρακοντεμένη.
Πκοιός αντίκοψεν ποττέ του τον αέραν για το
τζ’ύμμαν
Τζι έκαμέν το για ν’ αλλάξη φυσικόν τζιαί να
σταθεί;
Ομπροστά στον Πλάστην ούλλοι εν είμαστιν παρά
φτύμμαν,
Εν αβόλετον ο νόμος ο δικός του να χαθή
Τζιαι για τούτον μιτσ’οί μιάλοι για την Μάναν
λαχταρούσιν
Εν η γέννα, εν το γάλαν, εν τα χνώτα που
τραβούσιν.
Ήντα γάλαν ήταν τότε τζ’ είν το γάλαν που βυζάσαν
Ας αμπλέψουν να το δούσιν. είμαστιν
ούλλοι εμείς.
Αν περνούσιν μαύρα χρόνια σγιαν τζιαι τζ’είνα που
περάσαν
Πο μας ένας εν τζιαι βκαίννει που την στράταν της
τιμής
Μητ’ επλάστηκεν ποττέ του, τζι αν πλαστή τζι
αννοίξη στόμαν
Νεκρόν εν να τον ξεράση τζιαι του τάφου του το
χώμαν.
Δημήτρης Λιπέρτης
Ήντα γάλαν
ένει τούτον, τούντο γάλα που βυζάνουν
που τα
Μ.Μ.Ε. (Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης) της Διαπλοκής;
Σημ.*: Το «ΚΑΡΤΕΡΟΥΜΕΝ ΜΕΡΑΝ ΝΥΧΤΑΝ» του Εθνικιστή
Εθνικού Μας Ποιητή Δημήτρη Λιπέρτη, είναι το ιδιαίτερα αγαπημένο μου Ποίημα, παρόλο
που σήμερα, λόγω της Πνευματικής και… Οικονομικής Χρεοκοπίας στην οποία
οδήγησαν την Κύπρο και την Υπόλοιπη Ελλάδα οι Διεφθαρμένοι Κλεφτοπολιτικάντηδες
με τις πλάτες των ισχυρών Μ.Μ.Ε. (Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης) και των βολεμένων
και αδιάφορων Πνευματικών Ττενεκκέδων, θεωρώ το ποίημα – τραγούδι «ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ»
των Θεόδωρου Δουλάμη, Χρήσου Μαυράκη και Γιώργου Λεκάκη, το οποίο τραγουδά πολύ
ωραία ο Νότης Σφακιανάκης σαν το σημαντικώτερο για την εποχή τραγούδι. Στο Ανόϊ
του Κομμουνιστικού Βιετνάμ συμβαίνει το εξής. Κάθε μέρα και για μια περίπου ώρα
υποχρεώνουν τον κόσμο να ακούει από μεγάφωνα που βρίσκονται εγκατεστημένα στην
πόλη για μισή περίπου ώρα μια κασέτα με κάποια ωραία τραγούδια και στη συνέχεια
για μισή περίπου ώρα κομματική προπαγάνδα. Εάν είχα την δυνατότητα να κάνω κάτι
ανάλογο στην Κύπρο, θα αντικαθιστούσα (εάν γίνονται ακόμη) τις αποδεδειγμένα
αναποτελεσματικές πρωινές προσευχές στα σχολεία, με το τραγούδι «ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ»
και θα υποχρέωνα τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας της Διαπλοκής να το παίζουν, όπως
βάζουν τις διαφημίσεις, κάπου στο μέσο μόνο, του βραδινού κεντρικού τηλεοπτικού
δελτίου ειδήσεων, για να δούμε κατά πόσον αυτός ο λαός ή μερίδα αυτού, μπορεί
να σηκωθεί από τις πολυθρόνες και να ανατρέψει σε Κύπρο και Υπόλοιπη Ελλάδα
τους Διεφθαρμένους Κλεφτοπολιτικάντηδες.
Αξιοποιώντας το αρχείο μου για το ΡΙΚ του καρικλά και των άλλων
Καρικλοκένταυρων θα μπορούσα να γράψω τόμους. Ας περιοριστώ (τουλάχιστον προς
το παρόν) σε ένα τραγουδάκι το οποίο έγραψα σαν απάντηση στους Ανθελληνικούς
στίχους «Δεν καρτερούμεν τίποτα απ’ την Αθήνα τίποτα» και άλλους του Μιχαλάκη
Πασιαρδή, το οποίο κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να το τραγουδήσω για να το βάλω
στην ιστοσελίδα μου.
- Δεν
καρτερούμε τίποτα…α..α…, τίποτα…α…α
απ' την Αθήνα τίποτα…α…α, τίποτα…α…α
Είμαι Αγωνιστής, είμαι Ποιητής, είμαι των Εχθρών
σας ο Εξολοθρευτής
είμαι ο Πασιαρδής, είμαι Ποιητής, είμαι εγώ της
πάρλας ο Αγωνιστής.
Δεν καρτερούμε τίποτα…α…α, τίποτα…α…α
απ' την Αθήνα τίποτα…α…α, τίποτα…α…α
είμαι ποιητής, είμαι Αγωνιστής, μόνος μου θα διώξω
τον Κατακτητή
γράφω τραγουδάκια Ανθελληνικά, βγάζω τον μισθό μου
στου ΡΙΚ την Κοπριά.
- Από την Αθήνα απλά δεν καρτερώ μα έχω και
Απαίτηση Ελληνικό Στρατό.
Από την Αθήνα απλά δεν καρτερώ, μα θέλω στην
Κερύνεια με Αδέλφια μου να μπω.
Όταν Αμαθούσιοι εργάζονται στο ΡΙΚ, ψάχνεις για
Προδότες αλλού ρε ποιητή;
Είσαι μία τσόντα, μία τσόντα είσαι φαλακρόμυαλε
σαράντα εκατομμύρια τον χρόνο Ασιχτίρ
στοιχίζουν οι Προδότες που φώλιασαν στο ΡΙΚ
σαράντα εκατομμύρια τον χρόνο ο λαός πληρώνει για
το ΡΙΚ το Ανθελληνικό.
Και ολίγα περί ΡΙΚ
Το ΡΙΚ υπήρξε ανέκαθεν, από τα χρόνια της φανερής αγγλικής Κατοχής, μια
σφηκοφωλιά βολεμένων Κωλογλυφτών. Το ΡΙΚ με τα ποικιλόχρωμα βολεμένα
κομματόσκυλα, τους ποιητές… Λ.Ο.Α.Τ, τις Τσσιητσιολίνες που θέλουν παιδιά… ή
απλώς τραβιούνται με Πολιτικάντηδες και τους Ειδικούς Συνεργάτες της Μάσας,
κάθε χρόνο υπερβαίνει (ουσιαστικά κλέβει) κατά
πολλά εκατομμύρια τον προϋπολογισμό των χρημάτων που του προσφέρουν οι Κλεφτοβουλευτές*. Κάθε χρόνο δέχεται
παρατηρήσεις και προειδοποιήσεις ακόμα και από τους Κλεφτοβουλευτές και όμως η
κατάσταση δεν βελτιώνεται. Προβλέπω ότι αφού χρησιμοποιηθεί για να επιτευχθεί
το Ομοσπονδιακό Ξεπούλημα της Κύπρου, θα ακολουθήσει τον δρόμο των «Κυπριακών
Αερογραμμών» και θα «μετεξελιχθεί» σε μια μικρή και ευέλικτη (ανάλογη της
Εθνικής Φρουράς) Δημόσια Ραδιοτηλεόραση… όπως στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Εισήγηση: Όταν υπερβαίνουν (όπως κάθε χρόνο μέχρι σήμερα)
τον προϋπολογισμό, αντί για βαρύγδουπες δηλώσεις και απειλές, να γίνονται
ανάλογες μειώσεις των μισθών των «εργαζομένων», των ειδικών κηφήνων και ιδιαίτερα
των διευθυντικών στελεχών, για να δείτε πως θα συνέλθουν.
Τρικυμία εν κρανίω
Ναι Βασίλη «την θάλασσαν με μιαν ποτσού», βάλιουμ,
«μπορείς να ξηντιλήσεις» !
Αίνιγμα
Πώς περιμένει ο Μιχαλάκης Πασιαρδής και άλλοι «δημοκράτες» συνταξιούχοι και
μη, «λειτουργοί» προγραμμάτων του ΡΙΚ, ότι θα αρχίσει το βραδυνό δελτίο
ειδήσεων του ΡΙΚ;
Απάντηση: Με το «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος
Μακάριος…»
Ανέκδοτο με τον μια ζωή βολεμένο ποιητή του ΡΙΚ Μιχαλάκη Πασιαρδή
Όταν το βράδυ ο Μιχαλάκης ανοίγει την τηλεόραση για να παρακολουθήσει το
κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ, διερωτάται κατά πόσον έγινε και πάλιν
πραξικόπημα, επειδή το ΡΙΚ δεν άρχισε
τις ειδήσεις με το «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος».
Το πιο πάνω όπως είπαμε είναι ανέκδοτο. Προσωπικά όμως πιστεύω, ότι κάποιοι
παλαιοί «λειτουργοί» του ΡΙΚ και σήμερα γέροντες, που γαλουχήθηκαν στο ΡΙΚ στα
χρόνια του «δημοκρατικού» Μονολόγου, μόλις ακούσουν ότι αρχίζουν οι ειδήσεις
στο ΡΙΚ, ασυναίσθητα φέρνουν στο μυαλό τους κάποιες φορές το «Ο Πρόεδρος της
Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος…». Οι νεότεροι δεν θα το πιστεύουν, αλλά
μέχρι το 1977 κάθε δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ, κάθε ώρα, κάθε ώρα, κάθε ώρα,
άρχιζε πάντα με το «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος», ενώ
τελείωνε σχεδόν πάντα με το «Ο καιρός σήμερα θα είναι αίθριος».
Ο Εθνικός ποιητής της Καρέκλας του ΡΙΚ
Αφιερώνεται στην Λόλα*
Και ας πεινούνε και ας ψοφήσουν δεξιοί και
αριστεροί
εγώ είμαι ο Μιχαλάκης και τα παίρνω από το ΡΙΚ.
Δεν πεινάω, δεν ψοφάω, γράφω ποιήματα, πεζά
και δυο-τρεις ώρες δουλεύω εις υγείαν του λαού.
Έχω γλώσσα για να γλύφω Δεξιούς και Αριστερούς
τους Μεγάλους, τους Αρχόντους και όλους τους
Τροϊκανούς.
Είμαι κάργα δημοκράτης και Αντιστασιακός
δεν πλησίασα πρεσβείες να κρυφτώ μέσα και γω.
Είμαι κάργα δημοκράτης και Αντιστασιακός
και αν δείτε το βρακί μου είναι τάγκα φυτευτό
και στηρίζει το μυαλό μου που είναι τόσο φαλακρό.
Εις τα λόγια «πατριώτης» στην ψυχή όμως κιότης
είμαι σαν όλους τους άλλους που βολεύτηκαν στο
ΡΙΚ.
Όταν βγάζω το βρακί μου λίγο για να ξεπλυθώ
βλέπω τα φτερά της μότας και αισθάνομαι Αετός
έτοιμος να δώσω μάχη με πιντέδες και νερό.
«Δεν καρτερούμε τίποτα, απ’ την Αθήνα τίποτα».
Την πατρίδα αγαπάω όταν τρώγω από αυτή
και το χώμα θα φιλήσω όταν φύγω από το ΡΙΚ.
Μπορεί να τραγουδηθεί με την μουσική του εμβατηρίου «Στη σημαία μας».
Σημ.*: Η Λόλα ήταν η μοναδική από τους εργαζόμενους στο
ΡΙΚ, η οποία μετά την Στρατιωτική Επανάσταση της 15.7.1974 δήλωσε ευθαρσώς ότι
είναι μακαριακή, χωρίς να πάθει φυσικά οτιδήποτε, σε αντίθεση π.χ. με τον
Μάρτυρα της Ενώσεως Δημητράκη Παπαδόπουλο, ο οποίος συνελήφθει από ένοπλη ομάδα
του Αρχιεπισκόπου του Μίσους στην Καρπασία και τον σκότωσαν βάζοντας τον
ζωντανό σε ένα βαρέλι με οξύ.
Τι λες κουμπάρε του ποιητή;
Όμηρος ή Ησίοδος;
Διαμαντόπουλος ή Νάσιουτζικ;
Αριστείδου ή Πασιαρδής;
Περί ορέξεως του κουμπάρου ο λόγος, Κολοκυνθόπιτα.
Για τον Φασισμό που επικρατεί μέχρι σήμερα στο ΡΙΚ, για τα Σκάνδαλα, τις
Ατασθαλίες, θα μπορούσα αξιοποιώντας τις σημειώσεις μου και γενικά το αρχείο
μου να γράψω τόμους και έναν ειδικό τόμο με σχόλια… για το πόσες φορές με
φίμωσε ο πισογλέντης ποιητής του χρυσοπράσινου βιλ… ή ο ΚαΡΙΚλας και άλλοι
ΚαΡΙΚλοκένταυροι.
Ο Πασιαρδής είναι ένας από τους πολλούς βολεμένους κυνοραίστες (Τσσιβίτζια)
στο ΡΙΚ, που με τους μισθούς και τις συντάξεις τους συνέβαλαν στην Χρεοκοπία
της Πατρίδας, ενώ με την ανοχή… τους, συντηρούν και διαιωνίζουν το Διεφθαρμένο
σύστημα των Κλεφτοπολιτικάντηδων.
