18.12.2019 Ο αγωγός πετρελαίου να περάσει από την Τύνιδα ή το Αλγέρι ή ακόμα από το Γιβραλτάρ

Το κείμενο αυτό το αφιερώνω στην Ιερή Μνήμη του πατέρα, Δάσκαλου και Φίλου μου Τάκη Αριστείδου, τον οποίο τα Οργανωμένα Οικονομικά Συμφέροντα, σαν Γιατρό, Ποιητή... και Αγιογράφο, δεν μπόρεσαν να βλάψουν, σαν Πολιτικό όμως κατόρθωσαν να εξοντώσουν, διότι αρνήθηκε πεισματικά να γίνει Μασσώνος...
Κάθομαι στον σχετικά καινούριο υπολογιστή μου για να γράψω το κείμενο αυτό και έχω δίπλα μου ανοικτό, ένα πολύ παλιό γεωγραφικό άτλαντα ( THE READERS DIGEST GREAT WORLD ATLAS ) του Τάκη Αριστείδου, ένα βιβλίο το οποίο από τα παιδικά μου χρόνια μου άρεσε να κατεβάζω από την βιβλιοθήκη και να μελετώ. Η Γεωγραφία ήταν μετά την Ιστορία και λίγο πριν τα Θρησκευτικά, το καλύτερο μου μάθημα στο σχολείο, μαθήματα στα οποία ίσως από την πρώτη δημοτικού μέχρι και την έκτη γυμνασίου, ήμουν ο καλύτερος στην τάξη, διότι οι γνώσεις μου δεν περιορίζονταν στην διδακτέα ύλη αλλά ήσαν κυριολεκτικά πολλαπλάσιες αυτής.
Κάποιοι από σας θα γνωρίζουν το πρόβλημα με τις εννέα τελείες, τις οποίες, πρέπει να ενώσει κάποιος με τρεις γραμμές χωρίς να σηκώσει το μολύβι του. Το πρόβλημα αυτό μου το έθεσε ένας Εβραίος ο Richard, μετά που έγινε Ορθόδοξος Χριστιανός με το όνομα John και τον οποίο ο Τάκης Αριστείδου φιλοξένησε στο σπίτι μας πολλές φορές. Τον είχα ρωτήσει κάποτε, γιάτι έγινε Ορθόδοξος Χριστιανός και αντί για απάντηση μου έθεσε το προαναφερθέν πρόβλημα το οποίο δεν κατόρθωσα να λύσω, όπως και δεν κατόρθωσε κανένας άλλος, στον οποίο εγώ έθεσα το πρόβλημα αυτό να το λύσει, διότι οι άνθρωποι σκεφτόμαστε μέσα σε κάποια στεγανά, αντί κάποιες φορές να ψάξουμε για λύσεις έξω από αυτά...Το ίδιο συμβαίνει τώρα και με τον αγωγό πετρελαίου. Το δίλημμα, είναι κατά πόσον πρέπει να περάσει ο αγωγός διά μέσου του Κρητικού πελάγους και να φθάσει στην Ευρώπη ή κατα πόσο είναι προτιμώτερο να περάσει διά μέσω των προς το παρόν τουρκοκατεχόμενων εδαφών της Μικράς Ασίας ΜΑΣ και να φθάσει στην Ευρώπη. Και όμως υπάρχουν και άλλες προτάσεις τις οποίες έχω ήδη αναφέρει λακωνικά στον τίτλο του κειμένου μου και θα αναλύσω με την βοήθεια του ανοικτού άτλαντα που έχω δίπλα μου.
Αναμφισβήτητα η απόσταση Αιγύπτου Γαλλίας... και Γερμανίας μέσω Γιβραλτάρ αλλά ακόμα και η απόσταση μέσω Τύνιδας και Σικελίας ( ή Σαρδηνίας και Κορσικής ) ... είναι πολύ μεγαλύτερη από την απόσταση μέχρι την Γαλλία.. και την Γερμανία μέσω Κρήτης. Ο αγωγός θα πρέπει να διανύσει μεγαλύτερη απόσταση. Πόσο όμως πιο μεγάλη είναι τελικά αυτή η απόσταση σε σχέση με την απόσταση, Αιγύπτου Γεμανίας μέσω τουρκίας και πολλών βαλκανικών χωρών; Αυτή η διαφορά εκτος του ότι δεν είναι πολύ μεγάλη είναι επιπλέον και ασφαλέστερη, εφόσον ο αγωγός δεν θα χρειαστεί να περάσει μέσω των τουρκοκατέχομενων Κουρδικών περιοχών, στις οποίες Κουρδικές περιοχές, Κουρδοι Αγωνιστές της Ελευθερίας, κάθε τόσο σηκώνουν τουρκικούς αγωγούς στον αέρα. Επιπλέον το έδαφος των παράκτιων βορειοαφρικανικών χωρών είναι κυρίως ίλαρο - πεδινό σε αντίθεση με το ορεινό και άγριο έδαφος της Μικρασίας ΜΑΣ από την οποία πρέπει να διέλθει ο αγωγός.
Επίσης ο αγωγός αυτός στο διάβα του θα μπορεί κάποια στιγμή να μεταφέρει στην Κεντρική Ευρώπη... και τα πετρέλαια της Λιβύης, της Τυνησίας, της Αλγερίας και του Μαρόκκου.
 Χωρίς να είμαι ειδικός και στηριζόμενος αποκλειστικά στην κοινή λογική, πιστεύω, ότι όσο μακρυνή και να είναι αυτή η χερσαία διαδρομή, ένας αγωγός ο οποίος θα φθάνει μέχρι την Ταγγέρη και από κει διά μέσου των στηλών του Ηρακλέους στην... Κεντρική Ευρώπη θα στοιχήσει λιγώτερα χρήματα από ένα αγωγό ο οποίος θα πρέπει να κάνει μία διαδρομή εκατοντάδων χιλιομέτρων κάτω από δυσθεόρατα βάθη της θάλασσας.
Και εφόσον θα περάσει στην Ευρώπη από τις Ηράκλειες Στήλες ο γιγαντιαίος αυτός αγωγός θα μπορούσε να ονομαστεί ΗΡΑΚΛΗΣ.
Ταυτόχρονα μπορεί να γίνει για λόγους ασφαλείας και ένας δεύτερος ο σχετικά πάντα ασφαλής αγωγός ο οποίος θα μεταφέρει αποκλειστικά το Ελληνικό ( ίσως μελλοντικά και ιταλικό ... ) από την Κρήτη Μας, μέσω Ιταλίας στην Κεντρική Ευρώπη... )