5.10.2015

 

Μελαγχολικό

 

Τα μονοπάτια κλείσαν στα χωριά

οι δρόμοι λόγγωσαν και πάλιν

μαράθηκε η επαρχία όλη

οι άνθρωποι κατέβηκαν στις πόλεις.

Κάπου κάπου βλέπεις μια σκιά

σαν φάντασμα, στα μαύρα όμως ντυμένη

κάποια γριά που ακόμα επιμένει

μονάχη στο χωριό να περπατά.

Μεσ’ την ποδιά της έχει τα κλειδιά

στο χέρι το λαδάκι απ’ τις ελιές της

και το καντήλι πάει να ανάψει

του ανθρώπου που αγάπησε πολύ.

Ανάβει το καντήλι ευλαβικά

τα δάκρυα στα μάτια έχουν στερέψει

ο χρόνος της ζωής ο κλέφτης

είναι μαζί γιατρός και γιατρειά.

Μα έχει στην καρδιά της μια πληγή

που ο χρόνος δεν μπορεί να κλείσει

να βλέπει το χωριό της αδειανό

τα σπίτια να ‘χουν όλα χορταριάσει.

Γκρεμίστηκε το σπίτι του Κωστή

εβούλιαξε η στέγη του Πανάγου

ερήμαξε το άλλο της Χρυσής

και το σχολειό κλειστό εδώ και χρόνια.

 

Χάρης Αριστείδου

http://ellinikidexameniskepsis.blockspotcom

Τηλ. 99017040