27.10.2015

 

To λεωφορείο

 

Αφιερωμένο στον άνθρωπο που αγαπώ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ζεί και αναπνέει σε αυτόν τον πλανήτη.

 

Έφυγε ο Αλωνάρης, πιο μπροστά και ο θεριστής

φεύγει τώρα και ο Δριμάρης και ακόμα να φανείς.

Έρχεται το λεωφορείο κάτω πάω βιαστικός

κόσμος βγαίνει και κοσμάκης, μα ποιος νοιάζεται γι΄αυτόν.

Σαν αδειάζει απ΄τον κόσμο, τρέχω προς τον οδηγόν

τον αρπάζω απ΄τ΄αυτί του κ΄ύστερα τον ερωτώ:

Κόσμο φέρνεις και κοσμάκι, νέους, γέρους και γριές

το δικό μου το κορίτσι πότε θάρθει οδηγέ;

 

                                                                                Χάρης Αριστείδου

                                                            http.: ellinikidexameniskepsis.blogspot.com

                                                                                Τηλ.: 99017040

 

 

Από τα ανέκδοτα εισέτι ερωτικά μου τραγούδια